วันอาทิตย์ที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551

เมื่อครู...บ้า..ดารา


ดูเหมือนว่าจะผิดกับconcept แต่เปล่านะ ยังคงอยู่เรื่องราวเดียวกัน
เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่า ครูน่ะ inlove แดนแค่ไหน (วรเวช ดานุวงศ์)
แค่ไหนนะเหรอ ก็แค่นักเรียนในโรงเรียนเป็นอันรู้กับทุกคน
ชิ้นงานของนักเรียน ถ้าหากนักเรียนนึกสนุก นักเรียนก็จะเอารูปแดนมาติดเต็มไปหมด นึกว่าครูจะสนใจล่ะซิ ที่ไหนได้ มันเป็นชิ้นงานชิ้นเดียวที่ถูกใจทีเดียวล่ะ แต่ไม่มีผลต่อคะแนนนะ เพราะถูกใจกับถูกต้องไม่เหมือนกัน เรื่องขำขำ ของครูที่รักแดน ก็มีเยอะนะ แต่เอาเท่าที่จำได้ตอนนี้ดีกว่า
เช้าวันหนึ่ง มีโปสเตอร์แผ่นใหญ่มาก มาวางบนโต๊ะ ซักพักนักเรียนหญิงหน้าตาจิ้มลิ้มก็เดินเข้ามา
"ครูคะ ถูกใจไม๊คะ"
"อะไรจ๊ะ ครูยังไม่ทันจะได้ดูเลย" ว่าแล้วครูก็เปิดออกดู จะมีอะไรซะอีก ก็รูปแดนนะซิ
"หนูเห็นที่ตลาดนัด ก็เลยซื้อมาให้ครูค่ะ มีอีกตั้งหลายแบบนะคะ"
ครูไม่ได้ให้นักเรียนซื้อมาให้อีกหรอก จริงก็ไม่อยากให้เสียน้ำใจนะ แต่แดนตามตลาดนัดนี่ มันหน้าขาวเวอร์ซะไม่มี แก้มแดง ปากแดงเป็นพระเอกลิเก แหมก็แดนของครูนะ ออกจะคมเข้มจะตายไป
เฮ้อ....ขอบคุณนักเรียนนะคะ
ตอนแดน-บีม ประกาศแยกวง
"ครูคะ ครูร้องไห้หรือเปล่าค่ะที่เค้าแยกกัน"
"ครูคะ ครูรู้หรือยังแดน-บีมเค้าแยกกันแล้วค่ะ"
กับอีกหลายๆคำถาม จนครูต้องรีบชี้แจง
"นักเรียนจ๋า เค้าแยกวงกันนะคะ คือว่าเค้าไม่ได้ไปตายที่ไหนนะจ๊ะ"
ดี๋ยวจะหาว่าที่แต่สาวๆที่สนใจ นักเรียนหนุ่มๆก็มี
"ครูครับ ผมช่วยไม๊ครับ"
นักเรียนชั้นม.ต้นกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา เพราะเห็นว่าครูกำลังตัดกระดาษ เตรียมจัดบอร์ด แน่นอนอยู่แล้ว ที่ครูจะต้องยินดีรับน้ำใจของนักเรียนไว้(รีบเสียไม่มี กลัวนักเรียนจะเปลี่ยนใจ)
"เอางี้แล้วกัน พวกเธอช่วยครูลอกกระดาษอันเก่าๆออกจากบอร์ดแล้วกันนะ"
"เอ้า เฮ้ยพวกเรา ช่วยครูกันหน่อย"
หนุ่มน้อยทั้งหลายก็ช่วยครูกันใหญ่ ไม่ช่วยเปล่า ยังมีของสมนาคุณให้ครูอีกด้วย
"เฮ้ย ไอ้อึ่ง มึงร้องเพลงแดนบีมได้ มึงร้องให้ครูฟังหน่อยซิ"
ว่าแล้วไอ้อึ่งและคณะก็พากับบรรเลงเพลงแดนบีม มากันทั้งอัลบั้ม
อีึมม์.......ทีหลังไม่ต้องก็ได้นะ ขอบใจ เสียเพลงแดน หมด ครูได้แต่แอบพึมพำในใจ แต่จริงแล้วครูก็ดีใจนะที่มีกลุ่มหนุ่มน้อยที่สนใจเพลงของแดนเหมือนกัน


"ครูคะ มีคลิบแดนไหมคะ"
"หนูดูบ้างซิคะ หนูยืมได้ไม๊คะ"
อะไรประมาณนี้ตลอด "ครูซื้อชุดใหม่ยังค่ะ" "ครูดูรึเปล่าคะ เมื่อคืนแดนออกโทรทัศน์ น่ารักมากเลยค่ะ"
เวลาที่นักเรียนมาล้อมหน้าล้อมหลัง ครูก็มีความสุขอยู่แล้ว แต่รู้ไหมยิ่งพูดเรื่องแดนด้วยล่ะก็มันโดนใจ
แม้กระทั่งเวลาเรียน ครูยังต้องเอาแดนมาเอนเตอร์เทนนักเรียน (ไม่รู้จะใช้งานแดนหนักไปหรือเปล่านี่) ก็ไอ้เจ้าป๊อบ นักเรียนม.2 นะซิื ทำการบ้านไม่เสร็จแล้วก็บอกว่าเสร็จ พอจับได้ไล่ทันครูก็ต้องรับบท พิกุลของคุณราชทันที
"คุณราช....คุณราชหลอกพิกุลทำไม......" เป็นอันว่าครึกครื้นกันไป ตอนนี้เจ้าป๊อบก็แสดงเป็นคุณราชตลอด คือไม่เคยทำการบ้านเสร็จเลย
คราวนี้มาเรื่องสำคัญละซิ ปี่แก้วนางหงส์ ก็แดนเล่นเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น มีบทเจ้าชู้ วี๊ดวิ้ว หลายตอน
"ครูคะ ครูอยากเป็นสารภี หรือว่าพิกุลคะ"
ครูค่อนข้าง งง กับคำ ของเจ้าหล่อนซะจริงๆ ก็คิดอยู่นานกว่าจะตอบออกไป
"ครูอยากเป็นริสา ค่ะ"
"โฮ้...หนู่ว่าเป็นพิกุล นั่นแหละค่ะดี๊ดี ได้ปล้ำกับแดนตั้งหลายครั้ง"
อืมม์ ใจจริงก็อยากเป็นพิกุลนะ แต่ด้วยความเป็นครู ก็เลยต้องสอนเพศศึกษาซะหน่อย
"เป็นริสาชาตินี้ หรือสารภีชาติที่แล้ว ก็ได้คุณราชทั้งตัวและหัวใจนะ ส่วนพิกุลน่ะ เค้าได้แต่ตัว มันเป็นความรักที่ไม่สมบูรณ์แบบนะจ๊ะ"
เฮ้อ....ทั้งที่อยากเป็นพิกุลแท้ ยังต้องกัดฟัน กัดลิ้น ฝืนใจสุดๆ พิกุล...เอ้ย...ครูขอจบเรื่องก่อนนะคะ ขอไปนั่งสมาธิก่อนนะคะ เดี๋ยวเป็นโรคไต (ไตหาหัวจาม) ฮิฮ ยิ่งเบลอๆอยู่ด้วย (เบอว่ารักแถบ) ไปดีกว่าค่ะิ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

เชิญแสดงความคิดเห็นค่ะ